W naszym Gabinecie Psychoterapii dla Dzieci, Młodzieży i Dorosłych stosujemy różnorodne metody pomocy, zależnie od potrzeb i oczekiwań osób poszukujących wsparcia. Oto ich krótkie opisy.
Konsultacja terapeutyczna (psychologiczna)
Pierwsze spotkania z psychologiem mają charakter konsultacji, to jest ogólnego rozeznania w sytuacji osoby poszukującej pomocy. W naszym gabinecie pierwsze trzy spotkania z terapeutą to konsultacje, podczas których ustalany jest główny problem, cele terapii i forma leczenia, a także zawierany jest kontrakt terapeutyczny (liczba spotkań w tygodniu, warunki współpracy, zasady leczenia).
Konsultacja psychiatryczna
Polega na zebraniu wywiadu w celu rozpoznania problemu, postawienia diagnozy i dobrania odpowiedniego leczenia farmakologicznego i/lub psychoterapeutycznego. Jeżeli lekarz zaleci leczenie farmakologiczne, wówczas może wcześniej zlecić analizy krwi, EKG serca lub inne niezbędne badania diagnostyczne w celu ustalenia stanu somatycznego pacjenta. W trakcie leczenia konieczne jest wykonywanie badań kontrolnych krwi.
Interwencja kryzysowa
Jest to forma pomocy terapeutycznej dla osób przeżywających trudne sytuacje w swoim życiu, na przykład śmierć bliskiej osoby, utratę ważnych wartości (np. pracy) czy doświadczających sytuacji nietypowych i zagrażających ich integralności psychicznej (np. doświadczenie przemocy). Pozwala na przeżycie sytuacji żałoby i emocji z nią związanych, a także uczuć pojawiających się w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia.
Celem interwencji jest możliwie jak najszybsze udzielenie wsparcia i pomocy psychologicznej osobie w kryzysie, a także rozwiązanie aktualnego problemu, z którym sama nie potrafi się zmierzyć. W tym znaczeniu interwencja psychologiczna jest ograniczona w czasie i nie ma charakteru psychoterapii. Jeżeli jednak kryzys i jego skutki mają przedłużony charakter, wtedy zazwyczaj okazuje się, że potrzebna jest długoterminowa pomoc psychoterapeutyczna, mająca na celu odnalezienie mechanizmów osobowościowych podtrzymujących taki stan rzeczy w życiu osoby.
Poradnictwo psychologiczne
Najczęstsza forma pomocy w sytuacjach, które zaskakują osobę zdrową i ogólnie dobrze radzącą sobie w życiu na co dzień. Sytuacje te najczęściej mają charakter kryzysu normatywnego, rozwojowego lub adaptacyjnego. W takich sytuacjach psycholog pomaga osobie odnaleźć w sobie takie rozwiązania, które z jakiegoś powodu dotychczas omijała, wyszukuje przyczyny podtrzymujące trudności z zaadaptowaniem się, wspiera i wzmacnia prorozwojowe zachowania osoby. Najczęściej poradnictwo obejmuje kilka spotkań i w zależności od omawianego problemu może mieć charakter pomocy nieregularnej, rozciągniętej w czasie.
Psychoterapia indywidualna
Jest to szczególny rodzaj spotkania osoby, która potrzebuje pomocy w radzeniu sobie z różnymi, zazwyczaj powtarzającymi się problemami, z psychoterapeutą, który towarzyszy jej w procesie zmiany i adaptacji do sytuacji. W zależności od problemu pacjenta, terapeuta może zaproponować terapię krótkoterminową (do pół roku) lub długoterminową. Spotkania z terapeutą odbywają się od jednego do trzech razy w tygodniu – w zależności od problemu, potrzeby i możliwości pacjenta.
Regularność spotkań jest ważnym elementem skuteczności procesu terapeutycznego. Relacja terapeutyczna oparta jest na wzajemnym zaufaniu. Z czasem staje się ona bliska i znacząca, co pozwala na ujawnienie, odreagowanie i przepracowanie silnych, najczęściej stłumionych emocji i potrzeb oraz przede wszystkim na tworzenie nowego wzorca więzi z druga osobą.
Psychoterapia grupowa
Jest podstawową metodą leczenia zaburzeń lękowych (nerwicowych), zaburzeń zachowania i emocji. Doświadczanie w trakcie sesji terapeutycznych różnych przeżyć emocjonalnych pozwala zrozumieć uczestnikowi źródło swoich lęków i problemów, przeżywanych konfliktów. Pozwala także wypracować nowy, konstruktywny sposób emocjonalnego reagowania i społecznego funkcjonowania.
Zazwyczaj grupa składa się z ośmiu osób. Sesja trwa 90 minut. Do udziału w grupie zapraszamy osoby zmagające się z poczuciem bezradności, przeciążenia i braku satysfakcji z życia, mające trudne, bolesne i niezrozumiałe dla siebie relacje z innymi ludźmi, cierpiące z powodu odczuwanego lęku oraz pragnące lepiej siebie poznać i zrozumieć.
Psychoterapia rodziny/par
W spotkaniach rodzinnych uczestniczy cała rodzina oraz 1–2 terapeutów. Członkowie rodziny są zapraszani przez terapeutę do rozmowy, w czasie której rodzina formułuje problem i trudności, z jakimi się zmaga. Poszukując odpowiedzi na pytania terapeuty, rodzina stopniowo poszerza swoją wiedzę na temat czynników podtrzymujących i warunkujących istniejące trudności. Jest to terapia poprzez rozmowę, w której członkowie rodziny mają możliwość wysłuchania pozostałych osób i spojrzenia na problem z ich perspektywy.
Pierwsze spotkania z psychologiem mają charakter konsultacji, to jest ogólnego rozeznania w sytuacji osoby poszukującej pomocy. W naszym gabinecie pierwsze trzy spotkania z terapeutą to konsultacje, podczas których ustalany jest główny problem, cele terapii i forma leczenia, a także zawierany jest kontrakt terapeutyczny (liczba spotkań w tygodniu, warunki współpracy, zasady leczenia).
Polega na zebraniu wywiadu w celu rozpoznania problemu, postawienia diagnozy i dobrania odpowiedniego leczenia farmakologicznego i/lub psychoterapeutycznego. Jeżeli lekarz zaleci leczenie farmakologiczne, wówczas może wcześniej zlecić analizy krwi, EKG serca lub inne niezbędne badania diagnostyczne w celu ustalenia stanu somatycznego pacjenta. W trakcie leczenia konieczne jest wykonywanie badań kontrolnych krwi.
Jest to forma pomocy terapeutycznej dla osób przeżywających trudne sytuacje w swoim życiu, na przykład śmierć bliskiej osoby, utratę ważnych wartości (np. pracy) czy doświadczających sytuacji nietypowych i zagrażających ich integralności psychicznej (np. doświadczenie przemocy). Pozwala na przeżycie sytuacji żałoby i emocji z nią związanych, a także uczuć pojawiających się w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia.
Celem interwencji jest możliwie jak najszybsze udzielenie wsparcia i pomocy psychologicznej osobie w kryzysie, a także rozwiązanie aktualnego problemu, z którym sama nie potrafi się zmierzyć. W tym znaczeniu interwencja psychologiczna jest ograniczona w czasie i nie ma charakteru psychoterapii. Jeżeli jednak kryzys i jego skutki mają przedłużony charakter, wtedy zazwyczaj okazuje się, że potrzebna jest długoterminowa pomoc psychoterapeutyczna, mająca na celu odnalezienie mechanizmów osobowościowych podtrzymujących taki stan rzeczy w życiu osoby.
Najczęstsza forma pomocy w sytuacjach, które zaskakują osobę zdrową i ogólnie dobrze radzącą sobie w życiu na co dzień. Sytuacje te najczęściej mają charakter kryzysu normatywnego, rozwojowego lub adaptacyjnego. W takich sytuacjach psycholog pomaga osobie odnaleźć w sobie takie rozwiązania, które z jakiegoś powodu dotychczas omijała, wyszukuje przyczyny podtrzymujące trudności z zaadaptowaniem się, wspiera i wzmacnia prorozwojowe zachowania osoby. Najczęściej poradnictwo obejmuje kilka spotkań i w zależności od omawianego problemu może mieć charakter pomocy nieregularnej, rozciągniętej w czasie.
Jest to szczególny rodzaj spotkania osoby, która potrzebuje pomocy w radzeniu sobie z różnymi, zazwyczaj powtarzającymi się problemami, z psychoterapeutą, który towarzyszy jej w procesie zmiany i adaptacji do sytuacji. W zależności od problemu pacjenta, terapeuta może zaproponować terapię krótkoterminową (do pół roku) lub długoterminową. Spotkania z terapeutą odbywają się od jednego do trzech razy w tygodniu – w zależności od problemu, potrzeby i możliwości pacjenta.
Regularność spotkań jest ważnym elementem skuteczności procesu terapeutycznego. Relacja terapeutyczna oparta jest na wzajemnym zaufaniu. Z czasem staje się ona bliska i znacząca, co pozwala na ujawnienie, odreagowanie i przepracowanie silnych, najczęściej stłumionych emocji i potrzeb oraz przede wszystkim na tworzenie nowego wzorca więzi z druga osobą.
Jest podstawową metodą leczenia zaburzeń lękowych (nerwicowych), zaburzeń zachowania i emocji. Doświadczanie w trakcie sesji terapeutycznych różnych przeżyć emocjonalnych pozwala zrozumieć uczestnikowi źródło swoich lęków i problemów, przeżywanych konfliktów. Pozwala także wypracować nowy, konstruktywny sposób emocjonalnego reagowania i społecznego funkcjonowania.
Zazwyczaj grupa składa się z ośmiu osób. Sesja trwa 90 minut. Do udziału w grupie zapraszamy osoby zmagające się z poczuciem bezradności, przeciążenia i braku satysfakcji z życia, mające trudne, bolesne i niezrozumiałe dla siebie relacje z innymi ludźmi, cierpiące z powodu odczuwanego lęku oraz pragnące lepiej siebie poznać i zrozumieć.
W spotkaniach rodzinnych uczestniczy cała rodzina oraz 1–2 terapeutów. Członkowie rodziny są zapraszani przez terapeutę do rozmowy, w czasie której rodzina formułuje problem i trudności, z jakimi się zmaga. Poszukując odpowiedzi na pytania terapeuty, rodzina stopniowo poszerza swoją wiedzę na temat czynników podtrzymujących i warunkujących istniejące trudności. Jest to terapia poprzez rozmowę, w której członkowie rodziny mają możliwość wysłuchania pozostałych osób i spojrzenia na problem z ich perspektywy.
Spotkania z rodziną odbywają się średnio raz na 3–4 tygodnie, spotkania z parą – raz na 2–3 tygodnie.